ยศวดี หัสดีวิจิตร

จากเด็กหญิงหัวฟูตัวดำ กลายมาเป็นนางแบบสูงยาวเข่าดี ไปได้ยังไง ยศวดีตอบได้เป็นเรื่องเป็นราว แต่บทสรุปของมันคืออาชีพนี้รอคอยเธออยู่ ปี 1993 พี่สาวโยเคยประกวด Miss Young Star แล้วไม่ได้ โยเลยบอกว่า แม่เดี๋ยวปีหน้าโยจะแก้แค้นให้ ตอนพูดไม่ได้คิดอะไร ปากเก่งไปงั้นเอง แต่พอเวลารับสมัครมาถึง พี่กับแม่จับโยขัดสีฉวีวรรณใหม่หมดเลย สารรูปตอนเด็กโทรมมาก แต่เชื่อไหม โยรู้ตัวตั้งแต่ตอนสมัครเลยว่าฉันจะต้องได้ที่หนึ่ง (เน้นเสียง) โยบอกทุกคนแบบหน้าตายมาก ฉันได้ที่หนึ่งแน่ โยเป็นคนแบบนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าตกรอบเป็นยังไง แล้วตอนนั้นก็ชนะที่หนึ่งจริง ๆ และนับจากนั้นชีวิตโยก็เปลี่ยนเลย โยได้เข้าวงการตอนอายุสิบสาม ขณะที่เพื่อน ๆ ของเธอผูกคอซองวิ่งเล่นสนุกสนาน เด็กหญิงวัยรุ่นตอนต้นชื่อยศวดีกำลังเดินแบบอยู่บนแคทวอล์ก ด้วยหัวใจที่เชื่อมั่นว่าเธอไม่มีวันจะล้มเหลว โยเป็นคนมั่นใจ เวลาคนเรามั่นใจอะไรมาก ๆ แล้วทำสำเร็จขึ้นมามันจะเกิดเป็นความหลง ความเย่อหยิ่ง ความทะนงตัว ได้เข้าวงการมาก็รู้สึกว่าฉันแน่แล้วล่ะ มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ว่าจะเป็นทางที่ถูกหรือผิด หลายคนพยายามสั่งสอนขัดเกลา แต่เราไม่ฟัง ตอนนั้นโยเป็นนางแบบที่ไม่ดี ไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ และใช้ชีวิตไม่เป็น หลัง ๆ คนเริ่มไม่ให้งาน ทั้ง ๆ ที่เราอายุน้อยที่สุด ซึ่ะกำลังรุ่ง แต่กลับโดนแบนออกไป ตอนนั้นก็ยังไม่สำนึกนะ ฉันไปเล่นละครก็ได้ไม่ง้อ พอไม่มีละครให้เล่น ก็เซ็นสัญญาเป็นนักร้องแกรมมี่ ออกเทปมาขายได้ประมาณหนึ่ง ซึ่งถือว่าไม่ประสบความสำเร็จ โยเริ่มคิดถึงการเดินแบบ ทำไมไม่มีใครเรียกเราเลย นั่งถามตัวเอง โยหายไปจากวงการ 4 5 ปี ในวงการแฟชั่นถือว่านานมาก ๆ ทุกคนลืมชื่อโยไปแล้ว พออยากกลับมาแก้ตัว มันก็มีคำถามจากคนรอบข้าง เธอจะเอาเขามาแน่เหรอ มั่นใจได้เหรอ ว่าเด็กมันจะไม่เป็นอย่างที่เคย โยต้องพิสูจน์ตัวเองอย่างหนัก เพื่อจะกลับมาอีกให้ได้ ประสบความสำเร็จอีกครั้งจากโชว์ Flynow ที่เดินได้เจ็บแบบกระแทก ๆ ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีใครทำกันตั้งแต่นั้นมาเลยได้กลับมาอีกครั้ง ประสบการณ์สอนโยว่านางแบบที่ดีต้องนิสัยดี ซึ่งหายากมาก การได้เงินง่าย อยู่กับอะไรแบบนี้ทำให้เราเสี่ยงที่จะนิสัยเสีย เวลามีรุ่นน้องเข้ามา โยจะบอกตลอดว่ารักษานิสัยดี ๆ เอาไว้ ประพฤติตัวดี ๆ รักษาเวลา เคารพผู้หลักผู้ใหญ่ ทำให้พี่ ๆ เขารักเป็นสิ่งที่ดีที่สุดทำให้เราอยู่ได้นาน โยคิดว่านางแบบก็คืออาชีพรับจ้างเท่านั้นเอง ไม่ได้เลิศเลอไปกว่าอาชีพอื่น แต่มันเป็นอาชีพที่โยรัก โยอยากให้คนมองวงการนี้ดีขึ้นกว่านี้ ใครนึกถึงนางแบบก็นึกถึงผู้หญิงติดยา เปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อย โยเลยยึดเลยว่าเราต้องเป็นตัวของตัวเอง อย่าไปยึดติดกับแสงสี ความสวยงามขอ ชีวิตปกติเป็นยังไงก็ให้มันเป็นอย่างนั้น อย่าไปฝังตัวกับคำว่านางแบบตลอดเวลา ผู้หญิงอายุ 24 ปี ผ่านทั้งจุดสูงสุดและจุดตกต่ำของชีวิต โยเคยมีความเชื่อมั่นและมันก็ถูกทำลายลงจนหมดสิ้น การกลับมาอีกครั้งของเธอ คือการพิสูจน์อะไร ถ้าไม่ใช่พิสูจน์ความเข้าอกเข้าใจในตัวเอง โยรู้จักตัวเองดีว่าเป็นใคร และทำอะไรอยู่ เท้าโยติดดินเสมอไม่ใช่ว่าเกิดมาเป็นแบบนี้เอง แต่เราเคยพลาดมาก่อน ประสบการณ์สอนเรา โยผ่านอะไรมามากพอที่จะรู้แล้วว่าเราต้องการอะไรในชีวิต โยกล้าพูดได้เต็มปากว่าเกิดมาเพื่อเป็นนางแบบ อาชีพนี้มันรอคอยโยอยู่นานแล้ว รอคอยความตั้งใจของเรา โยเคยผิดพลาด แต่โยก็ลุกขึ้นได้เพราะโยเกิดมาเพื่อมันแต่โยเป็นคนอยู่กับความจริง ไม่มีใครเป็นนางแบบไปได้ตลอดชีวิต เก่าไปใหม่มา ต้องรู้จักมันดีพอที่จะรับวัฏจักรนี้ให้ได้ สำหรับโย แค่ได้ตื่นมาแล้วรู้ว่าเราเป็นใครทุกวันนี้แฮปปี้พอแล้ว