จี้ไฝ ขี้แมลงวัน หูด กระเนื้อ ติ่งเนื้อ ด้วยเลเซอร์

ผิวพรรณผุดผาดผ่องใส ไร้จุดด่างดำ เปรียบเสมือนปราการด่านแรกที่เพิ่มเสน่ห์ให้กับตัวคุณ การมีผิวพรรณเกลี้ยงเกลาจึงเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา การมีขี้แมลงวัน หรือไฝสักเม็ดบนใบหน้าหรือในจุดที่ไม่เหมาะสม โดยเฉพาะถ้าอยู่บนริมฝีปากก็ถูกมองว่าเป็นคนพูดมากบางครั้งอาจทำให้คุณรู้สึกขาดความมั่นใจ และหากบางคนเชื่อในเรื่องของโหงวเฮ้ง หรือตำแหน่งไฝที่ไม่ถูกโฉลกจะทำให้ดวงไม่ดีกิจการไม่เจริญรุ่งเรือง คุณก็สามารถปรึกษาแพทย์ให้ตัดไฝนั้นออกเพื่อความสบายใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฝเม็ดนูนที่โตขึ้นอย่างรวดเร็ว และอาจกลายเป็นเนื้อร้ายได้ เพราะฉะนั้นมาทำความรู้จักกับสิ่งที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้กันเถอะค่ะ ไฝ หรือ ขี้แมลงวัน ไฝ จัดเป็นเนื้องอกที่พบบ่อยที่สุดของมนุษย์ ไฝมีหลายชนิดในที่นี้จะพูดถึงชนิดที่พบบ่อยที่สุด ได้แก่ Nevocellular nevus หรือที่เรียกว่า Pigmented Nevus ซึ่งมีหลายลักษณะด้วยกัน คือ อาจจะเป็นจุดเรียบ ๆ สีน้ำตาล หรือเกือบดำโดยมากมีขนาดประมาณ 1 มิลลิเมตร ถึง 1 เซนติเมตร รูปร่างกลมหรือรี หรือเป็นตุ่มนูนสีน้ำตาลหรือดำ ผิวเรียบหรือขรุขระ หรืออาจจะเป็นชนิดไม่มีสีเลยก็ได้ บางครั้งอาจขนงอกอยู่บนไฝด้วย ถ้าเกิดกับคุณคงทนไม่ได้แน่ ๆ มีไฝอย่างเดียวไม่พอแถมมีขนงอกมาให้อีกด้วย คงทำให้ไม่น่ามองมากยิ่งขึ้น ไฝประเภทต่าง ๆ ที่กล่าวมานี้ส่วนมากไม่มีอันตรายหรอกค่ะ แต่ส่วนใหญ่คนมักจะนิยมเอาออกเนื่องจากเหตุผลทางด้านความสวย หรือความเชื่อทางด้านโหราศาสตร์ ในส่วนของแพทย์เองแนะนำให้เอาไฝออกเฉพาะเมื่อมีลักษณะที่บ่งชี้ว่า ไฝอาจจะกลายเป็นมะเร็งผิวหนังได้ โดยสังเกตจากการเปลี่ยนแปลงดังนี้ค่ะ คือ ถ้าไฝโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ลักษณะสีเปลี่ยนแปลงไป สีไม่สม่ำเสมอ มีเลือดออก มีการอักเสบ เจ็บปวด หรือขอบเขตของไฝไม่เรียบ สำหรับการรักษาโดยทั่วไปหมอมักใช้การตัดออก หรือใช้แสงเลเซอร์ โดยขึ้นอยู่กับขนาด ตำแหน่ง และลักษณะของไฝว่าเหมาะสมกับวิธีไหน ปัจจุบันพบว่าโดยทั่วไปมีการรักษากันเอง โดยใช้น้ำปูนผสมสบู่ทาบ้าง ใช้กรดกัดบ้าง ซึ่งมีน้อยรายนักที่โชคดีไฝหลุดไปโดยไม่มีแผลเป็น แต่ส่วนใหญ่กรดมักจะทำลายกัดผิวหนังลึกเกินไป จนเกิดเป็นรอยบุ๋มหรือแผลเป็นนูนขึ้น ซึ่งเมื่อเกิดขึ้นแล้วจะแก้ไขได้ยาก อาจจะดีขึ้นเพียงเล็กน้อยหรือแก้ไขไม่ไดเลย เพราะฉะนั้นถ้าคิดจะเอาไฝออก ไปพบแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะดีกว่า เพื่อให้ได้ผลการรักษาที่ดีที่สุด อย่าทำเอง เพราะจะไม่คุ้มกับการได้รอยแผลเป็นไว้ในครอบครองหรอกนะคะ หูด เกิดจากเชื้อไวรัส เป็นโรคติดต่อที่เกิดจากการสัมผัสโดยตรงต่อสิ่งที่มีเชื้อนี้ มีลักษณะเป็นต่อมนูนหรือตุ่มแบน (หูดราบ) ก็ได้ โตช้า ๆ และอยู่นานโดยไม่มีอาการใด ๆ ส่วนใหญ่แล้วหูดมักจะหายไปเองโดยไม่ต้องทำการรักษา แต่ถ้าหูดนั้นสร้างความรำคาญหรือเจ็บปวด ควรปรึกษาแพทย์ เพื่อนำหูดนั้นออก ซึ่งทำได้หลายวิธี เช่น การทายาเฉพาะที่ การจี้ด้วยความเย็น การจี้ด้วยเครื่องจี้ไฟฟ้า หรือเลเซอร์แบบเดียวกับไฝก็ได้ ซึ่งใช้เวลาไม่นาน และเมื่อแผลหายแล้วก็ไม่มีรอยแผลเป็น กระเนื้อ จะมีลักษณะเป็นตุ่มแบน ๆ ดูคล้ายตุ่มนั้นแปะอยู่บนผิวหนัง สีน้ำตาลอ่อนจนถึงสีดำ มีตั้งแต่เป็นจุดเล็ก ๆ จนกระทั่งใหญ่ ๆ ผิวอาจจะขรุขระเล็กน้อย พบบ่อยที่หน้า คอ หน้าอกและหลัง เชื่อว่าเป็นจากการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังตามอายุ มักพบในผู้ที่อายุ 30 ปี ขึ้นไป ที่มักจะเรียกกันว่าวัยตกกระ จะมีขนาดใหญ่และจำนวนมากขึ้นเมื่ออายุเพิ่มขึ้น มักมีประวัติเป็นในครอบครัวเดียวกัน และพบมากขึ้นในขณะตั้งครรภ์ ถ้าไม่ได้เกิดขึ้นจำนวนมากอย่างรวดเร็ว จะไม่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติอื่นในร่างกาย เพียงแต่ดูไม่สวยงามเท่านั้น ถ้ามีขนาดเล็ก ๆ อาจจะใช้การจี้ออกด้วยสารเคมี หรือไนโตรเจนเหลว แต่ควรให้แพทย์เป็นผู้ทำให้เท่านั้นนะคะ ถ้ามีขนาดใหญ่อาจต้องจี้ด้วยเครื่องจีไฟฟ้าหรือเลเซอร์ หลังจี้ออกจะมีลักษณะเป็นแผลถลอกแดงๆ ตื้นๆ เท่านั้น ส่วน ติ่งเนื้อ เป็นตุ่มที่มีกานเล็ก ๆ ยื่นออกมาจากผิวหนัง มีได้ตั้งแต่สีน้ำตาลอ่อนจนถึงสีดำ มักพบที่เปลือกตา คอ ซอกรักแร้ ขาหนีบ การรักษาคลายกันกับกระเนื้อ วิธีการรักษา ไฝ ขี้แมลงวน หูด กระเนื้อ และติ่งเนื้อ จะมีวิธีการเดียวกัน คือ 1. กรณีใช้เลเซอร์ ต้องทายาชาไว้ประมาณ 45 นาที แล้วจึงใช้แสงเลเซอร์ในการรักษา โดยใช้เวลาประมาณ 10 นาที ก็เรียบร้อย 2. กรณีผ่าตัด จะใช้ยาชาเฉพาะที่ฉีด แล้วจึงทำการผ่าตัดโดยใช้เวลาประมาณ 30 นาที ในการผ่าตัดเอาไฝ หูด หรือติ่งเนื้อออก หลังจากรักษาแล้ว แผลเลเซอร์ไม่ควรให้ถูกน้ำประมาณ 1 วัน และคุณสามารถไปทำงานได้ตามปกติ ใช้ยาทาแผล เช้า - เย็น ประมาณ 1 สัปดาห์ เมื่อแผลหายควรหลีกเลี่ยงแสงแดด เพราะแสงแดดอาจทำให้เกิดรอยดำตามมา หากเป็นแผลผ่าตัดไม่ควรให้ถูกนำ และหลังการผ่าตัด 7 วัน ให้มาพบแพทย์ตามนัดเพื่อตัดไหม การมีผิวพรรณปราศจากไฝ ขี้แมลงวัน หูด กระ เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนาถึงแม้เจ้าสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้จะไม่เป็นอันตรายต่อคุณ แต่ใครล่ะจะยอมให้มันอยู่คู่กับร่างกายไปโดยตลอด