จำได้ไหม "ฮีน ศศิธร" อดีตนางเอก โพสต์ระบายการเป็นนักแสดงในนิวยอร์ก

หากใครที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ภาพยนตร์ไทยน่าจะยังพอจดจำ "ฮีน-ศศิธร พานิชนก" อดีตนักแสดงสาวที่ฝากผลงานอันโด่งดังจากภาพยนตร์เรื่อง ตะลุมพุก และอุกาบาต ไว้ ซึ่งในปัจจุบันเธอใช้ชีวิตกับครอบครัวที่นิวยอร์ก โดยสามีเธอคือ "วิลเลี่ยม" ซึ่งเป็นหนุ่มชาวอเมริกัน โดยเธอและสามีนั้นมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนกัน

ล่าสุดเธอได้มีการโพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Heen Sasithorn โดยมีข้อความว่า

"พูดถึงการเป็นนักแสดงในนิวยอร์ก จริงๆ ข้อดีของที่นี่คือ สีผิว และ รูปร่างหน้าตา หางานแคสได้เยอะมากๆ มีออดิชั่นทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ 3-4 งาน ตอนนี้ส่วนใหญ่งานทั้งหมดแคสผ่าน self-tape ซึ่งดีมากๆ ไม่ต้องวิ่งขึ้นรถไฟเข้าไปเพื่อแคสเพียง 5 นาทีแล้วก็นั่งรถไฟกลับ ปีนี้เป็นปีที่แคสงานมากที่สุดละตั้งแต่อยู่อเมริกามา แล้วก็เป็นปีที่ได้งานมากที่สุดด้วย ส่วนที่ตามมาก็คือ ก็เป็นปีที่ไม่ได้งานมากที่สุดด้วย เหมือนคนอกหักตลอดเวลา ทุกวัน อาทิตย์ละหลายๆวัน มันก็เจ็บอยู่นะ call back เยอะที่สุด on hold ก็เยอะมากคือรอก่อน ขอเลือกระหว่างเรากับอีกคน แล้วก็ release ก็คือปล่อยอะ เวลาเช็คอีเมลไม่อยากเห็นคำนี้เลย อยากเห็นคำว่า confirm
ส่วนตอนทำงานที่ไทย ความถี่ในการได้ไปออดิชั่นแน่นอนว่าต่างกันมาก (นี่จากประสบการณ์ของตัวเอง อาจเป็นเพราะลุคเราไม่ใช่สิ่งที่ตลาดไทยต้องการ) แต่พอได้ที มันเป็นงานใหญ่เลย เล่นละคร เล่นหนัง โฆษณา อะไรก็ว่าไป มันก็ทำให้เราเห็นคุณค่าในตัวเองนะ มีคนต้องการซึ่งก็ดีต่อใจมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะมีบทให้เราเล่นเสมอไป

การมีสำเนียงก็ยากที่จะได้แคสอะไรที่มีบทพูด เพราะส่วนใหญ่งานก็จะระบุมาเลยว่าอเมริกัน แอคเซ่น ก็หมดหวัง แต่ปีนี้มีอยู่งานนึง เค้าหานักแสดงที่พูดอังกฤษ สำเนียงไทย นี่ดีใจมากคิดว่า ชั้นต้องได้แน่ๆ ในนิวยอร์กไม่มีใครแล้ว งานนั่นได้เข้ารอบไปจนcall back เจอผู้กำกับ ลุ้นมาก พอเข้าไปผกก.อธิบายบลอคกิ้ง เดินมาทางนี้นะ ใช้พร็อพนั่นเป็นปืน (ซึ่งเป็นร่มคันใหญ่) เดินมาแล้วย่อลงยิงตรงนี้ แล้วเดินออกไปอีกทาง เราก็แบบโอเคๆ ซ้อมมา บทก็ท่องมานะ ยาวมาก มีชื่อภาษาไทยแปลกๆ พูดถึงสมัยจอมพลป. อะรีเสริชมาดี บทแน่น เทคแรกผ่านไป ผกก. ให้โน้ตว่าอย่าย่อเยอะตอนยิง หาท่าให้มั่นคง เออก็พึ่งใช้ร่มยิงครั้งแรกเนาะ แล้วช่วงบทพูดคุย โชว์ว่าเรารู้เรื่องประวัติศาสตร์ไทยเนอะ โอเคเดี๋ยวเอาใหม่  รอบนี้ท่านั่งยิงก็ยังไม่ถนัด พอจบเทค เค้าบอกแต้งกิ้ว อ้าว จบแล้ว ไม่มีโอกาสอีกแล้ว คือตอนเล่นลืมคาแรคเตอร์อะ มัวแต่จำบลอคกิ้งที่เค้าบอก และก็ห่วงแต่ท่ายิงร่ม งานนั้นก็ไม่ได้นะ เศร้าอยู่นาน มีโอกาสใกล้มากๆ แล้ว

การเลือกที่จะทำสิ่งที่ตัวเองรักมันไม่ง่ายเลย ยิ่งเป็นนักแสดงด้วย มันต้องเผชิญกับการถูกปฏิเสธตลอดเวลา แล้วเราจะเอากำลังจากไหนไปสู้ต่อ แต่ก็สู้ต่อแหละ บาย2022 ปีหน้าเอาใหม่ จะเอาแบบไหนดี
ก. อกหักทุกวัน แต่ก็ได้ออดิชั่นทุกวันๆ
ข. นานๆอกหักที เพราะไม่มีงานให้ออดิชั่น
ค. เลิกๆ ไปหาอย่างอื่นทำ
ง. เปลี่ยนประเทศ โยกย้าย ไปเลย"